واشر فنری به سبب درزی که به شکل دو لبه با فاصله ای اندک از هم دارد شبیه به یک دور از فنر های پیچشی بوده و به همین دلیل به واشر فنری نام گذاری شده است. از طرفی با توجه به نقش مهمی که واشر فنری در قفل شدن اتصال دارد به آن واشر قفلی نیز نامیده می شود. عملا در اتصال مهره بر روی پیچ حتی در صورتیکه از واشر تخت نیز استفاده شده باشد زمانیکه مهره بر روی سطح واشر تخت می نشیند قابلیت ادامه اتصال ممکن نبوده و در آن نقطه ثابت می شود. وجود واشر فنری اولا کمک به افزایش تنش اتصال می کند چرا که با قرار گیری واشر فنری در پشت وئاشر تخت پس از بسته شدن و قرار گیری مهره بر روی واشر تخت امکان افزایش تنش اتصال با جمع شدن و انقباض واشر فنری میسر می شود.
به نقل از نانوتجارت، اتصال واشر فنری در اتصالاتی از پیچ و مهره که با ارتعاشان و ضربه روبرو هستند باعث می شود در لحظه ای که بر اثر ارتعاش یک فاصله حداقلی میکرونی بین مهره و واشر تخت پدید می آید این فاصله با منبسط شدن واشر فنری پر شده و این امر از باز شدن مهره بر اثر لرزش جلوگیری می کند که همین مکانیزم سبب می شود که واشر فنری به واشر قفلی نامگذاری شود. بنابراین هر چند این نوع اتصال بعنوان آپشنال نامگذاری می شود اما با توجه به اینکه اغلب ماشین آلات صنعتی از یک مبدل در ایجاد انرژی جنبشی (مانند الکتروموتور ها یا موتور های احتراق داخلی) استفاده می کنند با ارتعاشات و لرزش هایی روبرو بوده و استفاده از واشر فنری مانع از شل شدن یا باز شدن مهره بر روی پیچ می شود.
